NJË PARTNER I RI NË JETËN E MAMIT

Jo të gjitha martesat funksionojnë: pas një divorci prindërit mund t’i përkushtohen tërësisht rritjes së fëmijës duke përjashtuar mundësinë e një lidhjeje të re, të tjerë mund të kërkojnë për një partner i cili mund të hyjë në jetën e tyre dhe në atë të fëmijës. Sigurisht, mbyllja e një raporti dhe fillimi i një tjetri nuk është i lehtë sidomos në rastin kur nga martesa e mëparshme ka lindur edhe një fëmijë.
Dyshimet e nënës: fillimi ose jo i një lidhjeje të re
Shumë nëna të reja në prag të një lidhjeje përjetojnë krahas ndjesive pozitive të shkaktuara nga lidhja e re edhe shumë dyshime të cilat shpesh herë i pengojnë të jetojnë me intensitet të plotë fillimet e marrëdhënies. Disa prej tyre mendojnë se futja e një partneri të ri në jetën e tyre përbën një traumë për fëmijën. Edlira, 30 vjeç e divorcuar që prej një viti thotë se ka frikë të prezantojë djalin e saj 5 vjeçar me partnerin e saj të ri. Im bir do të përjetojë traumë nga kjo lidhje. E di që ai është shumë i lidhur me të jatin. Shpesh herë më kërkon që ai të kthehet me ne. Përdor një qind genjeshtra tek miqtë e tij për të fshehur faktin se ne jemi të divorcuar.

Problemi në rastin e Edlirës është pak më e komplikuar, madje mund të thuhet se është një problem i dyfishtë. Fëmija ende nuk ka pranuar ndarjen e prindërve; në mendjen e tij babi është përsëri pjesë e familjes. Në këto kushte ka shumë mundësi që partnerin e ri të mamit ta shoh si rival të babit dhe të reagojë negativisht ndaj tij. Divorci, pranohet me vështirësi nga ana e fëmijëve dhe shpresat e tyre për një rikthim në kohët kur mami dhe babi ishin bashkë janë të mëdha. Të dy prindërit duhet të ndihmojnë fëmijën për të qenë sa më realist dhe për të pranuar divorcin. Çfarë mund të thuhet në rastin e Edlirës? Prezantimi me partnerin e ri mund të përjetohet shumë keq nga fëmijë, mund të jetë siç thotë edhe ajo vetë një traumë. Hapi i parë në marrëdhënien e saj me fëmijën përsa i përket divorcit është bindja e fëmijës se mami dhe babi nuk mund të jenë më së bashku dhe se ata mund të kenë partnerë të rinj. Të dy ata kanë të drejtë pë të patur një lidhje të re, gjë kjo që nuk duhet të kërcënohet nga prania e fëmijës. Gjithashtu fëmija duhet të sigurohet që nevojat dhe dëshirat e tij do të plotësohen pavarësisht nga partneri i ri. Shpesh fëmijët mendojnë se gjërat do të ndryshojnë për keq, se mami nuk do të kujdeset si më parë. Ani, 9 vjeç thotë se jeta e tij ka ndryshuar pas lidhjes së re të mamit, ajo gati e ka harruar: Ajo kthehet vonë në shtëpi. Gjithë pasditen unë rri nga gjyshja. Nuk dal më si më parë me mamin nga lodrat. Kur i them të dalim bashkë ajo thotë se nuk ka kohë, por nuk më thotë të vërtetën. Ajo rri më shumë me një shokun e saj që unë e kam shumë inat.
Takimi i parë i fëmijës me partnerin tuaj të ri
Nuk mund të ketë një përgjigje fikse për këtë. Koha e prezantimit varet nga mënyra sesi fëmija e ka përjetuar ndarjen e prindërve. Ai duhet të bindet se mami dhe babi megjithëse nuk janë më burrë e grua përsëri mbeten prindërit e tij. Sigurisht, që ky mendim të krijohet në kokën e tij duhet kohë: gjërat nuk mund të ndryshojnë menjëherë sidomos për shkak të ndjenjës së pasigurisë që krijohet tek fëmija pas ndarjes së prindërve: kush do të më dojë mua tani? Prindërit përbëjnë një binom i cili për fëmijën është shumë i vështirë të ndahet.
Sofia, e sapo divorcuar thotë se vajza 6 vjeçare reagoi shumë keq kur, ndryshe nga zakonisht në shëtitjen e pasdites ajo ftoi të dashurin e saj. Iime bijë është e vëmendshme ndaj çdo mashkulli me të cilin unë shoqërohem dhe bëhet shumë xheleze. Atë ditë qëllimisht derdhi akulloren në fustan që ne të largoheshim sa më shpejt dhe nuk u përgjigj asnjë pyetjeje të shokut tim. Kur e pyeta në shtëpi, përse ishte sjellë ashtu u përgjigj: Prandaj e paske ndarë babin ti! Dhe vertetë jam ndjerë shumë keq, por besoja vertëtë se do ta kishte më te lehtë të harronte të jatin nëse unë kam një shok të ri.
Sofia nuk duhet të mendojë se partneri i saj mund të zëvendësoj babin. Nënat e reja shpesh herë mund të bëjnë një ngatërim rolesh. Ato mendojnë se partneri i i ri mund të jetë edhe zëvendësuesi i babait të fëmijës. Edhe fëmija në disa raste mund të barazojë praninë e një mashkulli të ri me elemininim të babait nga jeta e tij. Fëmija duhet të sigurohet se figura e babait nuk mund të zihet nga askush dhe se ai do te vazhdojë të takohet përsëri me të.
Gjithçka duhet të bëhet në kohën e duhur: nuk mund të ketë receta të gatshme për të këtë gjë: një vit apo dy vjet pas divorcit: çdo histori ka specifikat e saj dhe niveli i ndjeshmërisë dhe adaptimit të fëmijëve është i ndryshëm. Nëna e njeh mirë fëmijën e saj. Mund të parshikojë reagimet e tij. Mund të flasë me të për të kuptuar nëse ai është gati për të pranuar një person tjetër në jetën e mamit dhe të vetën.
Vendi i takimit të parë
Prezantimi duhet të jetë sa më gradual dhe jo zyrtar. Partneti i ri nuk duhet të prezantohet si i dashuri i mamit por si shoku i saj. Fëmija është në gjendje t’i kupotojë shumë gjëra më mirë sesa të rriturit. Për më tepër, për shkak të kuriozitetit ai mund të bëjë shumë pyetje të cilat mund të bëjnë që nëna ta ketë më të lehtë t’i përgjigjet fëmijës. Ku duhet të bëhet prezantimi? Shtëpia nuk shihet si një mjedis i përshtatshëm sepse fëmija mund të ndihet i kërcënuar në territorin e tij. Prezantimi mund të bëhet në një terren neutral: një takim shumë rastësor, në rrugë, në një park. Më pas vjen një ftesë për të pirë diçka bashkë. Pas disa takimeve në një mjedis neutral, mami mund ta pyes fëmijën nëse ai është dakord ta ftojnë shokun e tyre në ri në shtëpi. Nëse fëmija pyetet ai do të ndihet më i përfshirë dhe do ta ketë më të lehtë të pranojnë faktin se mami mund të shoqërohet me dikë tjetër që nuk është babai i tij.
Siguria për funksionimin e lidhjes
Para se të vendosni për prezantimin e fëmijës me partnerin tuaj të ri është mirë të vlerësoni cilësinë e marrëdhënies suaj: Si ndiheni ju në këtë marrëdhënie? Sa mendoni se do të zgjasë kjo marrëdhënie? Shpesh herë qëllon që pas përfundimit të një marrëdhënieje përfshimi në një lidhjeje të re për të harruar të parën apo si një lloj ndëshkimi për partnerin. Një marrëdhënie me një fillim të tillë nuk ka gjasa të ketë vazhdim të mbarë. Eni, 28 vjeç thotë se disa muaj pas divorcit filloi të shoqërohej me një djalë të cilin e njihte që prej shumë kohësh. Pas 2 muajsh i kërkova që të prezantoja me vajzën time. Ai u tregua shumë i gatshëm dhe për rreth një muaj rrjesht ai doli me ne. Për një arësye për të cilën unë mund të jap asnjë lloj shpjegimi marrëdhënia jonë u ftoh. Ime bijë kërkonte që të dilnin së bashku dhe nuk dija çcfarë përgjigjeje t’i jepja. E di që e lëndova për të dytën herë. Kam disa muaj që po dal më dikë tjetër por nuk guxoj që t’i prezantojë.

Ndikimi i ish-bashkëshortit ndaj lidhjes së re të partneres
Në pranimin ose jo të partenerit të ri në jetën e mamit ndikon edhe reagimi i babit ose i njerëzve të tij. Në kulturën shqipatare është tipike që lidhja e re e partneres, sidomos pak kohë pas divorcit të shihet dhe të komentohet negativisht. Shpesh herë, “kështjellën” që ndërton mami gjatë javes babi e prish në fundjavë. Fëmija është midis dy zjarreve. Të pranojë ato që i thotë mami, apo komentet kontadiktore të babait. Ervini, 10 vjeç tregon se marrëdhënia e tij me babain u vështirësua shumë pasi i jati e morri vesh që i dilte me të dashurin e mamit. Një ditë më tha se duhet të zgjidhja midis atij dhe shokut të mamit. Nuk mund të dëgjoja kur e shante mamin, kur thontë gjëra të thëna dhe të pathëna.
Në shumë raste, divorci është i vështirë të pranohet edhe nga vetë partnerët të cilët vazhdojnë ta konsiderojnë njëri-tjetrin si pronë të tyre edhe pas përfundimit të lidhjes. Në kushtet ideale partneri duhet të respektojnë zgjedhjet e partnerës dhe t’ia transmetojë këtë gjë fëmijës.